Voor de behandeling van faryngitis hanteren veel landen nationale richtlijnen. In deze review werd een vergelijking gemaakt van de aanbevelingen en het gerapporteerde bewijsmateriaal in de nationale richtlijnen voor de behandeling van acute keelpijn bij volwassenen.

De titel van dit proefschrift van Mieke van Driel is op zich reeds een uitdaging. Iedereen die het medische bedrijf of de gezondheidszorg kritisch bekijkt, moet vaststellen – en dit niet eens tot zijn verwondering – dat er een kloof blijft tussen de beschikbare medische evidentie en de medische praktijk. Deze kloof wetenschappelijk gaan exploreren lijkt een heikele onderneming. Met een goed kompas en een degelijke kaart lukt het misschien om er te komen.

De stap van evidence-based richtlijnen naar de alledaagse praktijk verloopt dikwijls niet zo vlot. Deze studie gaat na of de Lok-groepen hierin een bemiddelende rol kunnen spelen. Hiervoor kregen negen Lok-groepen van huisartsen één interventiesessie over het rationeler voorschrijven van antibiotica bij acute rinosinusitis. Nadien bleek hun voorschrijfgedrag niet significant veranderd in vergelijking met de controle Lok-groepen. Om richtlijnen daadwerkelijk in de praktijk te implementeren, is wellicht een combinatie van verschillende methoden aangewezen.

Volgens een aantal gerandomiseerde studies zouden antibiotica toch een effect kunnen hebben in de behandeling van acute rinosinusitis bij een minderheid van de patiënten. Deze studie ging op zoek naar de identificatie van deze patiëntengroep. Hoe kunnen ze herkend worden in de huisartsenpopulatie? Welke symptomen vertonen ze? En is de prognose met een antibioticabehandeling in deze groep beter dan placebo? Uit dit onderzoek bleek alvast dat het onmogelijk was om op basis van symptomen en abnormale radiografieën deze patiëntengroep te identificeren.

Wat verwachten patiënten met acute keelpijn van hun bezoek aan de huisarts? Willen zij vooral een antibioticum of eerder geruststelling en meer informatie over het ziekteverloop? Uit dit onderzoek blijkt dat patiënten die naar een antibioticum vragen, vooral hopen op pijnstilling. Dit misverstand kan worden verholpen door een efficiëntere communicatie waarin gepeild wordt naar de werkelijke verwachtingen van de patiënt. Wellicht is het aanbieden van goede pijnstilling een beter antwoord op de vraag van de patiënt en kan dit bijdragen tot het rationeler voorschrijven van antibiotica bij acute...

Huisartsen worden aangespoord om de kwaliteit van hun klinisch handelen te verbeteren. Om dit te realiseren laten ze zich leiden door wat aan wetenschappelijk onderzoek voorhanden is. Het huidige onderzoeksaanbod kent echter zijn beperkingen; het geeft huisartsen vaak geen antwoorden op typische eerstelijnsvragen. Onderzoek dat bruikbaar is in de eerste lijn moet meer holistisch zijn en rekening houden met medische, contextuele en beleidsgebonden evidentie. Dit veronderstelt een aanpak met verschillende transdisciplinaire en participerende methodes, zodat de vergaarde kennis op een juiste...

Academic Detailing is een strategie waarbij een onafhankelijke artsenbezoeker op wetenschappelijke evidentie gestoelde geneesmiddeleninformatie aan de huisarts verstrekt. Deze strategie wordt in de internationale literatuur geprezen om de gunstige invloed die ze uitoefent op het voorschrijfgedrag van artsen. In navolging van een pilootstudie in de Gentse regio, onderzocht een project in de regio’s Groot-Brugge en het zuidoosten van Oost-Vlaanderen in hoeverre Academic Detailing haalbaar is en door huisartsen wordt aanvaard.

Tweemaal per jaar richt het Comité voor de Evaluatie van de Medische Praktijk inzake Geneesmiddelen (CEG) van de Rijksdienst voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering (RIZIV) in België consensusvergaderingen in. Deze zijn bedoeld om het gebruik van geneesmiddelen in een bepaalde sector te evalueren en om aanbevelingen te formuleren ten behoeve van alle voorschrijvende artsen. De voorbereiding van zo’n vergadering volgt een strikte procedure.

Ouders maken zich snel zorgen wanneer hun kind hoest. Ze stappen naar de dokter, vragen om uitleg en geruststelling of om een voorschrift voor medicatie tegen hoest of slijmen. Hierbij is de kans vrij groot dat naar antibiotica wordt gegrepen. Het frequent medicatiegebruik bij kleine kinderen die hoesten staat in schril contrast met wat in de literatuur gezegd wordt over (het gebrek aan) effectiviteit van hoestmedicatie en antibiotica en de (potentieel ernstige) bijwerkingen ervan bij kleine kinderen. Hoe stond het in ons onderzoek? Bijna de helft van de ouders was overtuigd dat de...

Rhinitis, rhinopharyngitis, sinusitis en bovenste luchtweginfecties zijn zeer moeilijk van mekaar te onderscheiden. Dit verklaart waarschijnlijk waarom huisartsen in deze gevallen vaak antibiotica voorschrijven terwijl het eigenlijk niet hoeft. Dit placebogecontroleerd onderzoek bestudeerde het effect van amoxicilline bij een huisartsenpraktijkpopulatie met acute bovenste luchtweginfecties en purulente rinorroe. De resultaten tonen aan dat amoxicilline geen belangrijke klinische voordelen biedt.